معرفی مواد پی وی سی
پلی وینیل کلراید (PVC) سومین پلاستیک پلیمری مصنوعی تولید شده در جهان (پس از پلی اتیلن و پلی پروپیلن) است که تقریباً 40 میلیون تن PVC در سال تولید می کند. PVC پلیمری از مونومر وینیل کلرید (VCM) است که در پراکسید، ترکیب آزو و سایر آغازگرها یا تحت تأثیر نور و گرما بر اساس مکانیسم واکنش پلیمریزاسیون رادیکال آزاد پلیمریزه شده است. هموپلیمر وینیل کلرید و کوپلیمر وینیل کلرید رزین وینیل کلرید نامیده می شود. پی وی سی زمانی بزرگترین تولید پلاستیک عمومی در جهان بود، کاربرد بسیار گسترده ای دارد. پی وی سی دو نوع دارد: سخت (گاهی به اختصار RPVC) و نرم. پلی وینیل کلرید سخت برای لوله های ساختمانی، درب ها و پنجره ها استفاده می شود. همچنین برای ساخت بطری های پلاستیکی، بسته بندی، کارت های بانکی یا کارت های عضویت استفاده می شود. افزودن نرم کننده ها می تواند PVC را نرم تر و انعطاف پذیرتر کند. می توان از آن برای لوله کشی، عایق کابل، کفپوش، علائم، صفحات گرامافون، محصولات بادی و جایگزین های لاستیکی استفاده کرد.
اسم چینی | پلی وینیل کلرید |
نام انگلیسی | کلرید پلی وینیل |
رنگ | زرد کمرنگ |
نوع ملک مورد نظر | شفاف و براق |
ساختار | -(CH2-CHCl)n- |
مخفف | PVC |
فرمول شیمیایی | (C2H3Cl)n |
شماره دسترسی CAS | 9002-86-2 |
چگالی | 1.38 گرم در سانتی متر مربع |
نقطه ذوب | 212 ℃ |
دمای نرم شدن | 85 ℃ |
دمای انتقال شیشه ای | 87 ℃ |
مدول الاستیسیته یانگ | 2900-3400 MPa |
محصولات توصیه شده
اخبار داغ
-
روز جهانی محیط زیست - حفاظت از محیط زیست محیطی و محافظت از خانه مشترک
2024-01-03
-
روش صحیح ساخت قلاب بدون ردیابی
2024-01-03
-
معرفی مواد پی وی سی
2024-01-03